Επιστημονικές Ανακοινώσεις στο 26ο Πανελλήνιο Πνευμονολογικό Συνέδριο

Dr Ηρακλής Τιτόπουλος, επεμβατικός πνευμονολόγος, ειδικός πνευμονολόγος

Επιστημονικές Ανακοινώσεις

ΠΡΟΤΥΠΗ ΜΟΝΑΔΑ EBUS-TBNA
ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΔΙΑΒΑΛΚΑΝΙΚΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Ηρακλής Τιτόπουλος1, Ελευθερία Κωνσταντίνου1, Μαρία Νασιουτζίκη2, Αθανάσιος Κλέωντας3, Δημήτριος Φιλίππου3

1 Πνευμονολόγος, Πνευμονολογική Κλινική, Τμήμα Ενδοσκοπήσεων Β, Ιατρικό Διαβαλκανικό Θεσσαλονίκης
2Κυτταρολόγος, Εργαστήριο Κυτταρολογίας Ιατρικού Διαβαλκανικού Θεσσαλονίκης
3Χειρουργός Θώρακος, Θωρακοχειρουργική Κλινική Ιατρικού Διαβαλκανικού Θεσσαλονίκης

Ο σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η αναφορά στα πρόδρομα αποτελέσματα από την έναρξη λειτουργίας της Πρότυπης Μονάδος Ενδοβρογχικής Υπερηχογραφίας του Ιατρικού Διαβαλκανικού. Κατά το πρώτο 4μηνο λειτουργίας της μονάδος υποβλήθηκαν σε EBUS-TBNA με τη μέθοδο ROSE και δυνατότητα τηλεκυτταρολογίας, 26 ασθενείς, 20 άνδρες και 6 γυναίκες, μέσης ηλικίας 61.83 έτη. Η ενδοσκόπηση πραγματοποιήθηκε με εύκαμπτο υπερηχο-βρογχοσκόπιο EB-1970UK, εξωτερικής διαμέτρου 6.3 mm, μήκους 600 mm, με κανάλι εργασίας 2.0 mm της εταιρείας Pentax, ενώ, η λήψη υλικού με βελόνα υπερηχογραφική 22G της Medi-Globe. Σε 24/26 ασθενείς η EBUS-TBNA έγινε για διάγνωση ή/και σταδιοποίηση, ενώ σε 2 ασθενείς για επανασταδιοποίηση μετά από θεραπεία. Σε 4/26 ασθενείς εφαρμόστηκε γενική αναισθησία εξ αιτίας επιληπτικών κρίσεων (n:1) και έντονων αντανακλαστικών (n:3). Οι υπόλοιποι έλαβαν τοπική αναισθησία και μέθη με I.V. χορήγηση 5-7 mg μιδαζολάμης. Η μέση διάρκεια της επέμβασης ήταν 70 min. Τα τελικά εργαστηριακά αποτελέσματα συνηγορούσαν για: NSCLC (20/26), SCLC (2/26), Non-Hodgkin λέμφωμα (2/26), εξωθωρακική μετάσταση (λάρυγγας, χολαγγειοκαρκίνωμα ήπατος) σε 2/26 ασθενείς (ποσοστό 100%). Η αρχική αξιολόγηση του υλικού (ROSE) συνέβαλε σημαντικά στην τελική διάγνωση (95.83%). Δεν αναφέρθηκαν άμεσες ή απώτερες επιπλοκές. Από τα αρχικά αποτελέσματα συμπεραίνεται ότι, η Πρότυπη Μονάδα Ενδοβρογχικής Υπερηχογραφίας του Ιατρικού Διαβαλκανικού παρέχει υψηλού βαθμού ποιοτικές υπηρεσίες και διαγνωστικά standards επιπέδου διεθνών προδιαγραφών.

 

Η ΥΠΕΡΟΧΗ ΤΗΣ TRIMODALITY ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ NSCLC και Ν ΝΟΣΟ

Αθανάσιος Κλέωντας1, Χρήστος Εμμανουηλίδης2, Σοφία Μπάκα2, Ηρακλής Τιτόπουλος3, Ιωάννα Φιλίππου4, Ελευθερία Κωνσταντίνου3, Δημήτριος Φιλίππου1

1.Χειρουργός Θώρακος, Θωρακοχειρουργική Κλινική, Ιατρικό Διαβαλκανικό Κέντρο Θεσσαλονίκης
2:Ογκολόγος, Ογκολογική Κλινική, Ιατρικό Διαβαλκανικό Κέντρο Θεσσαλονίκης
3.Πνευμονολόγος, Πνευμονολογική Κλινική, Ιατρικό Διαβαλκανικό Κέντρο Θεσσαλονίκης
4:Ιατρός, Πνευμονολογική Κλινική, Ιατρικό Διαβαλκανικό Κέντρο Θεσσαλονίκης

Πρόλογος Η παρουσία μετάστασης στο μεσοθωράκιο (Ν2) αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους παράγοντες, στην θεραπεία του μη μικροκυτταρικού καρκίνου του πνεύμονα (NSCLC). Ο ρόλος της θωρακοχειρουργικής είναι αμφιλεγόμενος στην αντιμετώπιση της Ν2 νόσου. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να αναδείξει την θέση της θωρακοχειρουργικής, όταν αυτή συνδυάζεται με τη συστηματική χημειοθεραπεία (ΧΜΘ) και ακτινοθεραπεία (Α/Θ), ως trimodality θεραπεία.

Μέθοδος Διενεργήθηκε αναδρομική μελέτη 15ετίας (2002-2017), 948 ασθενών, που υποβλήθηκαν σε εκτομή πνευμονικού παρεγχύματος και ριζικό λεμφαδενικό καθαρισμό μεσοθωρακίου για την αντιμετώπιση NSCLC, από την ίδια χειρουργική ομάδα. Οι ασθενείς που παρουσίασαν επιβεβαιωμένη ιστοπαθολογικά Ν2-νόσο ήταν 88(9.3%). Όλοι οι ασθενείς έλαβαν επικουρική ΧΜΘ ή Α/Θ ή συνδυασμό και μελετήθηκε η πενταετής επιβίωση.

Αποτελέσματα Η ομάδα των ασθενών αποτελούνταν από 75(84%) άνδρες και 13(16%) γυναίκες με Μ.Ο. ηλικίας 62±12. Η μέση, μέγιστη διάμετρος του πρωτοπαθούς όγκου ήταν 56±26mm, ενώ ο μέσος αριθμός παρασκευασθέντων Ν1 λεμφαδένων ήταν 10.5±5 και των διηθημένων Ν1 4,4±3. Αντίστοιχα, ο μέσος αριθμός παρασκευασθέντων Ν2 λεμφαδένων ήταν 9±6 και των διηθημένων Ν2 3±2. Διασπορά της νόσου σε ένα μεσοθωρακικό, λεμφαδενικό σταθμό αναδείχθηκε σε 55 ασθενείς (61.8%), ενώ σε περισσότερους σταθμούς σε 33 ασθενείς (38%). Οι ασθενείς έλαβαν κατά μέσο όρο 4±2 κύκλους ΧΜΘ και 4500±1500 rads Α/Θ. Η μέση πενταετής επιβίωση των ασθενών ήταν 54μήνες.

Συμπέρασμα Οι ασθενείς με Ν2-νόσο αποτελούν μία εντελώς ανομοιογενή ομάδα και έκαστη περίπτωση πρέπει εξατομικευμένα να διερευνάται στα πλαίσια ογκολογικού συμβουλίου, για την επιλογή της καταλληλότερης θεραπευτικής στρατηγικής, ώστε να καθορίζεται σε ποια φάση της νόσου είναι ορθότερο ο ασθενής να υποβάλλεται σε χειρουργική επέμβαση.

 

ΣΠΑΝΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΥΤΟΜΑΤΟΥ ΑΜΦΟΤΕΡΟΠΛΕΥΡΟΥ ΧΥΛΟΘΩΡΑΚΑ

Δημήτριος Φιλίππου1, Ηρακλής Τιτόπουλος2, Ελευθερία Κωνσταντίνου2, Θωμάς Καραπέτσας2, Ιωάννα Φιλίππου3, Αθανάσιος Κλέωντας1

1Χειρουργός Θώρακος, Θωρακοχειρουργική Κλινική, Ιατρικό Διαβαλκανικό Θεσσαλονίκης
2Πνευμονολόγος, Πνευμονολογική Κλινική, Ιατρικό Διαβαλκανικό Θεσσαλονίκης
3Ιατρός, Πνευμονολογική Κλινική, Ιατρικό Διαβαλκανικό Θεσσαλονίκης

Ο χυλοθώρακας χαρακτηρίζεται από την παρουσία τριγλυκεριδίων (>110 mg/dl) στο πλευριτικό υγρό, θετική χρώση Sudan III και ανίχνευση χυλομικρών. Είναι σπάνιος (3% των πλευριτικών συλλογών) και συνήθως οφείλεται σε νεοπλάσματα ή ιατρογενείς κακώσεις. Άλλοι παράγοντες αποτελούν η λεμφαγγειολειομυωμάτωση, η σαρκοείδωση, η φυματίωση, γενετικές και ιδιοπαθείς δυσπλαστικές ανωμαλίες του λεμφαγγειακού δικτύου. Σκοπός της εργασίας είναι η παρουσίαση σπάνιου περιστατικού, γυναίκας 20 ετών, με αυτόματο αμφοτερόπλευρο χυλοθώρακα, χυλοπερικάρδιο και προοδευτικά επιδεινούμενης δύσπνοιας, λίγες μέρες μετά την σύγκλειση λεμφοεπιδερμικού συριγγίου γενετικής χώρας. Η ασθενής παρουσίαζε αποκορεσμό και εξάλειψη ΑΨ στα μέσα και κάτω πνευμονικά πεδία. Η α/α θώρακος και η διαγνωστική θωρακοκέντηση συνηγορούσαν υπέρ χυλοθώρακα άμφω. Η ασθενής διασωληνώθηκε και τοποθετήθηκε σωλήνας παροχέτευσης άμφω. Το διαθωρακικό υπερηχοκαρδιογράφημα ανέδειξε περικαρδιακή συλλογή. Διενεργήθηκε υποξιφοειδικό περικαρδιακό παράθυρο και τέθηκε η διάγνωση του χυλοπερικαρδίου. Σταδιακά η κλινική της κατάσταση βελτιώθηκε και μεταφέρθηκε σε θάλαμο νοσηλείας υποβοηθούμενη με ΜΕΑ. Η άλιπος δίαιτα και η χορήγηση σωματοστατίνης (οκρεοτίδης) μείωσαν μερικώς την ημερήσια παραγωγή λέμφου (2-3 lt/24h). Έτσι διενεργήθηκαν κατά σειρά η θωρακοσκοπική διερεύνηση, η τοποθέτηση πλευροπεριτοναϊκού καθετήρα και η χημική πλευροδεσία άμφω. Με αυτές τις παρεμβάσεις μειώθηκε σημαντικά η παραγωγή χυλοθώρακα και η ασθενής εξήλθε μετά 20ημερο. Η ειδική τεχνική λεμφαγγειογραφίας με ραδιοφάρμακο μετά παρέλευση μηνών, ανέδειξε έντονα υποπλαστικό και δυσπλαστικό λεμφαγγειακό δίκτυο χωρίς εικόνα διαφυγής, με αποτέλεσμα να αφαιρεθούν οι πλευροπεριταναϊκοί καθετήρες.

 

Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΡΟΜΠΟΤΙΚΗΣ ΘΩΡΑΚΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Δημήτριος Φιλίππου1, Αθανάσιος Κλέωντας1, Ιωάννης Κολεονίδης2, Ελευθερία Κωνσταντίνου3, Ηρακλής Τιτόπουλος3

1Χειρουργός Θώρακος, Θωρακοχειρουργική Κλινική, Ιατρικό Διαβαλκανικό Κέντρο Θεσσαλονίκης
2Πνευμονολόγος, Πνευμονολογική Κλινική, Ιατρικό Διαβαλκανικό Κέντρο Θεσσαλονίκης
3Πνευμονολόγος, Πνευμονολογική Κλινική, Ιατρικό Διαβαλκανικό Κέντρο Θεσσαλονίκης

Πρόλογος Παρόλο που η θωρακοσκοπική χειρουργική αποτελεί έναν από τους γρηγορότερα αναπτυσσόμενους κλάδους στην διεθνή ιατρική κοινότητα, η εφαρμογή ενός αντίστοιχου προγράμματος στην Ελληνική Επικράτεια συναντά πολύπλευρες δυσκολίες. Σκοπός της μελέτης είναι να αναδείξει την εφαρμογή του πρώτου επιτυχημένου προγράμματος ρομποτικής θωρακοχειρουργικής στην Ελλάδα.

Μέθοδος Η αναγνώριση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων, που προσφέρει η ρομποτική θωρακοχειρουργική, όπως η προσπέλαση σε ανατομικά σημεία όπου αδυνατούν να φτάσουν τα χέρια ή τα άκαμπτα χειρουργικά εργαλεία, η καλύτερη αντίληψη του βάθους πεδίου (2D^3D), η ακρίβεια στις χειρουργικές κινήσεις, η ελάχιστα τραυματική παρασκευή των ιστών και πολλά άλλα, αποτελεί τον θεμέλιο λίθο για την προσπάθεια ανάπτυξης προγράμματος θωρακοχειρουργικής. Ακολούθως, θα πρέπει να ξεπεραστούν προβλήματα, όπως το υψηλό κόστος και η πολυεπίπεδη εξειδίκευση των χειρουργών και του νοσηλευτικού και τεχνικού προσωπικού, προκειμένου να καρποφορήσει το πρόγραμμα.

Αποτελέσματα Μετά από την ολοκλήρωση της εκπαίδευσης στην ρομποτική θωρακοχειρουργική σε τρία επίπεδα: επιτυχία σε διαδικτυακές εξετάσεις γνώσης της λειτουργίας του ρομποτικού συστήματος da Vinci Si (on line), ολοκλήρωση της τεχνικής εκπαίδευσης χειρισμού του συστήματος (on site) και την διενέργεια αρχικά ορισμένων χειρουργικών χρόνων και στη συνέχεια ολοκληρωμένων επεμβάσεων υπό επιτήρηση (off site), η θωρακοχειρουργική ομάδα του Ιατρικού Διαβαλκανικού Κέντρου Θεσσαλονίκης διενήργησε με επιτυχία, την πρώτη στην Ελλάδα, αριστερή άνω λοβεκτομή με σύγχρονο ριζικό, λεμφαδενικό καθαρισμό του μεσοθωρακίου σε ηλικιωμένο ασθενή (80 ετών).

Συμπέρασμα Η ρομποτική θωρακοχειρουργική, παρόλο που παρουσιάζει άνιση αποδοχή, συνεχώς εξελίσσεται, παραμένει υψηλού κόστους αλλά και συνάμα πολλά υποσχόμενη και σίγουρα στο εγγύς μέλλον θα αποκτήσει περισσότερους θιασώτες, λόγω των πολύ ισχυρών πλεονεκτημάτων της.

 

EBUS-TBNA: Η ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗ ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΤΑΧΕΙΑΣ ΚΥΤΤΑΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ (ROSE)

Ηρακλής Τιτόπουλος1, Ελευθερία Κωνσταντίνου1, Μαρία Νασιουτζίκη2, Αθανάσιος Κλέωντας3, Δημήτριος Φιλίππου3

1 Πνευμονολόγος, Πνευμονολογική Κλινική, Τμήμα Ενδοσκοπήσεων Β, Ιατρικού Διαβαλκανικού Θεσσαλονίκης
2Κυτταρολόγος, Εργαστήριο Κυτταρολογίας Ιατρικού Διαβαλκανικού Θεσσαλονίκης
3Χειρουργός Θώρακος, Θωρακοχειρουργική Κλινική Ιατρικού Διαβαλκανικού Θεσσαλονίκης

 

Σκοπός της εργασίας είναι η συμβολή της ταχείας κυτταρολογικής εξέτασης (Rapid On-Site Evaluation, ROSE) στην EBUS-TBNA. Μελετήθηκαν 26 ασθενείς, 20 άνδρες και 6 γυναίκες, μέσης ηλικίας 61.83 έτη, που υποβλήθηκαν σε EBUS-TBNA και μέθοδο ROSE. Η μέση διάρκεια της επέμβασης ήταν 70 min. Μετά από κάθε λήψη το υλικό εξωθείτο σε αντικειμενοφόρες πλάκες για ταχεία χρώση (Hemacolor ή Diff-Quik) και άμεση κυτταρολογική αξιολόγηση. Όλα τα ευρήματα (λεμφαδενικός σταθμός, αριθμός λήψεων, ταχεία αξιολόγηση) καταγράφονταν σε ειδικό έντυπο (EBUS staging worksheet). Όταν το δείγμα ήταν επαρκές, ανάλογα με τα κυτταρομορφολογικά ευρήματα, ακολουθείτο και άλλο μονοπάτι διαλογής του υλικού. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι: 1) η πλειονότητα αφορούσε περιπτώσεις μεταστατικού καρκίνου του πνεύμονα (22/26), του λάρυγγα (1/26), χολαγγειοκαρκινώματος (1/26), 2) δύο περιπτώσεις αφορούσαν non-Hodgkin λέμφωμα, που εφαρμόστηκε εκτός της ανοσοιστοχημείας και κυτταρομετρία ροής, 3) σε όλους τους ασθενείς, πλην ενός, υπήρξε ευαισθησία και ειδικότητα με τη χρήση της ROSE (95.83%), 4) σε αρκετούς ασθενείς ακολούθησε εξατομικευμένη στοχευμένη θεραπεία από το ληφθέν υλικό, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της κυτταρολογικής (cell-block) και της μοριακής αξιολόγησης.

Συμπεραίνουμε ότι, η EBUS-TBNA με τη χρήση της ROSE παρέχει άμεση πληροφορία για την επάρκεια του υλικού, βελτιώνει τη διαγνωστική ακρίβεια, επιτρέπει τη διαλογή για επικουρικές τεχνικές και ελαττώνει τη χρονική διάρκεια της επέμβασης, μειώνοντας την ανάγκη για συμπληρωματική δειγματοληψία.

Κοινοποιήστε στο ...

Πρόσφατα Άρθρα

Facebook Page

Ιστορικό

Εγγραφείτε στις ενημερώσεις μας

μπορείτε να ακυρώσετε την συνδρομή σας εύκολα πατώντας στο unsubscribe στο τέλος του email

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.

Κλείσιμο